Այս ուսումնական շրջանի ընթացքում ես բացել եմ իմ բոլոգը մայրիկիս և ընկեր Մարիի օգնությամբ։ Բլոգում կան տարբեր բաժիններ ՝ անգլերեն, մաթեմատիկա, ճամփորդություններ, ռուսերեն  և այլն։ Բլոգում ես տեղադրում եմ տեսանութեր, լուսանկարներ տնային առաջադրանքներից և նախագծերից։

Այս ուսումնական շրջանում մենք ճամփորդել ենք դեպի Ազատի ջրամբար, Երևանի բուսաբանական այգի և պլանետարիում։ Ինձ բոլորից շատ դուր եկավ  Ազատի ջրամբարը։

Ֆլեշմոբերին այդքան հաճախ չեմ մասնակցել, բայց մյուս ուսումնական շրջանում կմասնակցեմ բոլորին։

Ուսումնական աշուն նախագծի շրջանակներում ներկայացրել եմ  Աթաբեկ Խնկոյանի «Կարիճն ու գորտը» ստեղծագործությունը։

Սովորել եմ գումարել և հանալ եռանիշ թվեր, բազմապատկել երկնիշ թվեր, ժամերը, պարագիծը։

Ես մի փոքր դժվարանում եմ անգլերեն լեզվից և ինքնաստուգումներից։

Ես ոչ մի առաջարկություններ չունեմ։

                                                                    (2-րդ մաս)

Մի օր Ծով Ա. Ցուլը Ա. Ֆրիկացի անունով մի սևամորթի տեսավ, որն իր կնոջ հետ նավակում նստած Օձ Ա. Ձկան համար երգ էր երգում: Օձ Ա. Ձուկը բերանը բաց լսում էր:
Օձ Ա. Ձուկ,
 Օձ Ա. Ձուկ,
Չկա քեզ պես Սիրուն ձուկ:

 Օձ Ա. Ձուկն այդ երգով հրապուրված՝ մի պահ մոտացել էր, որ Արևադարձ կոչվող երկրում մի բան ասում են, մի այլ բան մտածում: Նա մոտեցավ նավակին, իսկ Ա. Ֆրիկացին ճարպկորեն նետեց ուռկանն, ու մի ակնթարթում բռնեց Օձ Ա. Ձկանը: Քիչ անց Օձ Ա. Ձուկը 37 արդեն տապակված էր ու խժռված: Ծով Ա. Ցուլը դա որ տեսավ, սարսափեց: Նա հեռացավ, մտածելով. «Ի՜նչ սարսափելի է, կեցցենք մենք՝ բևեռցիներս, որ ոչինչ չենք մտածում, իսկ եթե մտածում ենք՝ բոլորը կարող են տեսնել մեր մտածածը»: Բայց Ծով Ա. Ցուլն անմիջապես չվերադարձավ Բևեռ: Գուցե՞ ծուլությունն էր պատճառը. կամ էլ նրան դուր էր գալիս չկարդացվող մտքեր ունենալը: Այսպես, Ծով Ա. Ցուլը մնաց Արևադարձ կոչվող երկրում և ընտելացավ այդ երկրի սովորություններին: Մտածելը անսպասելի պտուղներ տվեց: Ծով Ա. Ցուլը սկսեց շատ խորիմաստ բաներ մտածել, ասենք. «Ո՞վ ենք մենք: Որտեղի՞ց ենք գալիս: Ո՞ւր ենք գնում»:
 Ահա և պատասխանները. «Մենք ծովացուլեր ենք: Գալիս ենք բևեռից: Կանք, որովհետև մեզ ստեղծել է մի էակ, որը հսկայական ծովացուլի է նման: Վերջիվերջո կհեռանանք Արևադարձ կոչվող այս կեղծ երկրից և կվերադառնանք ազնիվ ու ճշմարիտ Բևեռ»: Ի վերջո Ծով Ա. Ցուլը ձանձրացավ մի բան մտածել, բայց ուրիշ բան անելուց և մի գեղեցիկ օր վերադարձավ Բևեռ: «Այո՜, չմտածել, անգործ ու անհոգ ապրել գոնե մի միլիոն տարի»,- երազում էր նա: Մի անգամ Բևեռում, իր հին սառցակտորին թիկնած, Ծով Ա. Ցուլն զգաց, որ մտածելն արդեն սովորություն է դարձել, և ինքը չի կարողանում չմտածել: Դժբախտաբար բոլոր մտքերն անմիջապես հայտնվում էին գլխավերևում՝ պսպղուն ու թափանցիկ սառցալուլաներով գրված: Խեղճ Ծով Ա. Ցուլի բարեկամներն սկսեցին նրանից փախչել: Նա էլ սկսեց վատ բաներ մտածել նրանց մասին: Այդ մտքերը վատ խոսքերով սառցալուլաներ դարձան…
Շուտով Ծով Ա. Ցուլը մեն-մենակ մնաց իր սառցակտորի վրա: Այդ ժամանակներից շա՜տ-շա՜տ տարիներ են անցել: Բևեռում ջերմաստիճանը բարձրացել է: Մտքերն այլևս չեն սառչում և դարձել են անտեսանելի: Բայց Ծով Ա. Ցուլը դարձյալ մենակ է ապրում: Իր սառցակտորին պառկած՝ նա անվերջ մտածում է: Ի՞նչ է մտածում: Ի՞նչ իմանաս:

                                                                        (1-ին մաս)

 Պիտի որ իմանաք, մեզանից միլիոնավոր տարիներ առաջ Բևեռում շատ ավելի ցուրտ էր, քան այսօր: Ջերմաստիճանը միլիարդ աստիճան զրոյից ցածր էր, և ամեն ինչ սառչում էր, նույնիսկ՝ մտքերը: Բավական էր մեկը մտածեր. «Ցուրտ է, գրո՛ղը տանի» անմիջապես նրա գլխավերևում սուր սառցալուլաներով գրվում էր. «Ցուրտ է, գրո՛ղը տանի»:

Зимой все покрывается снегом.

Зимой очень холодно.

Зимой нужно одеваться тепло, одевать куртку, надевать шарф и шапку.

Зайчик катается на лыжах.

Белочка катается на коньках.

Ёжик катается на санках.

Медвежонок лепит снеговика.

Девочка кормит птичек.

 Девочка строит скворечник.

Ձմեռ պապիկը պատրաստում Էր իր էլֆերի հետ խաղալիքներ։ Էլֆերից մեկը  գնաց տեսնի, ինչ

1. Как Гриша обращался с книгами? Гришка очень плохо обращался с книгами.
2. Что решили книги? Убежать от Гришки.
3. Куда они направились? В библиотеку.
4. Как «вылечили» книги? Стерли кляксы и каракули и склеили страницы.
5. Что случилось, когда Гришка пришел домой? Он увидел что его книжки пропали.
6. Как книжки вернулись к Гришке? Он попросил прощения.