Անխելք մարդը – Հովհաննես Թումանյան Հեքիաթը Գայլի անունից

Ես մի ճամփորդ տեսա, հարձրեցի․

-Ախպեր, ո՞ւր էս գնում։

Նա ասաց․

-Գնում եմ ասծու մոտ։

Ես էլ խնդրեցի, որ հասնի մի բան հարցնի իմ համար։

Որոշ ժամանակից նա վերադարձավ, պատմեց ամեն ինչ, իմ մասին էլ ասաց, որ ես պետք է ուտեմ մի անխելք մարդ։ Իրա պատմածից ես հասկացա, որ հենց ինքն է այդ անխելք մարդը և կերա՜ իրեն։

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*
*